13. SUTRA

...BENZER ŞEKİLDE, UZAMDA YA DA BİR DUVARDA HERHANGİ BİR NOKTADA... 

TA Kİ NOKTA ERİYENE KADAR. O ZAMAN BİR BAŞKA NOKTA DİLEĞİN GERÇEKLEŞİR.

Hiçbir rengi düşünemiyorsan o zaman duvardaki herhangi bir nokta sana yardımcı olur. Konsantre olacak herhangi bir şey bul. İçinde hiçbir şey hissetmeyen; içindekinin ne olduğunu, içine nasıl gideceğini kendine soran kişi, bunun yerine duvarda bir noktaya konsantre olmayı deneyebilir. Dışa dönük bir insansan, bunu içindeki bir nokta ile deneme. Dışarıdaki şeylerle dene. Gerçekleşecek olay aynı. Duvarda bir nokta seç. Oraya konsantre ol. Bunu açık gözlerle yapmalısın. İçinde bir merkeze ulaştığında, içinde bir noktaya, artık kapalı gözlerle konsantre olmalısın.

Duvara bir nokta çiz ve o noktaya konsantre ol. Gerçek, konsantrasyon sayesinde olur; bunun nokta ile bir ilgisi yoktur. Noktanın içerde ya da dışarda olması çok önemli değildir. Bu tamamen sana kalmış bir şey. Duvara doğru baktığında, ona konsantre ol ve nokta ortadan kaybolana kadar buna devam et. Buna dikkat etmelisin: Nokta kaybolana kadar! Gözlerini hiç kırpmamalısıni aksi takdirde zihine hareket edeceği bir alan verirsin. Sadece bak, yoksa ruh ( zihin ) yeniden düşünmeye başlar. Gözünü bir kez kapaman ona hareket alanı verir. Gözünü bir kez kapamanla konsantrasyon kaybedilir. Ayrıca göz kırpmak da yok!

Nokta ortadan kaybolana kadar konsantre ol. Ortadan kaybolur! İnatla devam edersen ve zihnin hareket etmesine izin vermezsen nokta ortadan kaybolur. Ve nokta ortadan kaybolduğunda; -o noktaya öylesine konsantre oldun ki sanki sadece o nokta var, bütün dünya ortadan kayboldu- hiçbir yerde bilinçlilik yoktur. Onun gidebileceği hiçbir şey kalmamıştır. Bütün boyutlar kapalıdır. Ruh ( zihin ) kendine gelir, bilinç yerine gelir ve sen merkezde olursun.

Nokta içerde ya da dışarda olsun, senin içinde ya da dışında olsun; ortadan kaybolana kadar konsantre ol. O  kendini yok eder. Bunun iki nedeni vardır: İçerde olduğunda, o öyle imgelenmiştir ve o nedenle ortadan kaybolur. Dışarıda olduğunda ise imgelenmemiştir, yani gerçektir. Sen duvarda bir nokta çizdin ve ona konsantre oldun. Neden sadece bu nokta ortadan kaybolur? İçerde olduğundan ortadan kaybolmasını anlayabilirim; o aslında orada değildi, sadece sen öyle düşündün. ama peki ya duvardaki nokta neden ortadan kayboldu?

Bu nedenle bunun bir sebebi var. Bir noktaya konsantre olduğunda, elbette gerçekten ortadan kaybolmaz. Ortadan kaybolan şey zihindir. Sürekli dışarıdaki bir noktaya yönelirsen, zihin hareket etmez. Hareket olmadan da yaşayamaz. Ölür ve hareketsiz kalır. Ve zihin durduğunda, dışarıdaki hiçbir şeyi almaz. Birden bütün köprüler yıkılır, çünkü zihin bir köprüdür. Duvardaki bir noktaya konsantre olduğunda, zihin sürekli noktadan sana, senden noktaya doğru atlar. Bu sürekli bir gidiş geliştir; bir süreçtir.

Zihin ortadan kaybolduğunda, o noktayı gözlerinle görmezsin. Bu nedenle gerçekte o noktayı gözlerinle ek olarak zihninle de görürsün. Zihin gittiği zaman gözler de işlevini yerine getiremez. Duvara bakmaya devam etmek istersin, ama nokta fark edilmez hale gelir. Zihin orada değildir; köprü yıkıldı. Nokta gerçektir ve oradadır. Zihin geri geldiğinde noktayı tekrar göreceksin; O orada. Ama şimdi onu göremezsin ve onu göremeyince dışarıya da gidemezsin. Aniden merkezinde olursun.

OSHO